به گزارش خبرنگار مهر، شهاب الدین منتظمی مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست در نشست بررسی روند درمان پلنگ آسیب دیده بشاگردی (نازک) با اشاره به اینکه ما ساختار جامعی در حوزه دامپزشکی حیات وحش نداریم، گفت: مشکلات ما در حوزه تعارض و مدیریت گونه‌ها بسیار است که بخشی از سوی انسان بوده است که با ارتقا سطح آگاهی مردم بهبود خواهد یافت.

وی بازبینی در قوانین موجود در پرداخت خسارت را در این زمینه مؤثر دانست.

منتظمی با اشاره به اینکه پلنگ جوان در بشاگرد در تله افتاده و با هماهنگی‌های به تهران منتقل شد که متأسفانه دستش را از دست داد. افزود: نیاز است که بسیجی برای ارتقا دانش دامپزشکی حیات وحش ایجاد شود و تا از طریق این حوادث گونه‌هایمان را از دست ندهیم.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست تاکید کرد: تلاش ما این است که به باروری و زادآوری این دست گونه‌های آسیب دیده تلاش کنیم.

حمیدرضا فتاحیان دامپزشک و رئیس کلینیک حیوانات نیز با اشاره به اینکه دامپزشکان به دنبال این هستند که فاصله میان آسیب و درمان را به حداقل برسانند، گفت: ضروری است که اورژانس خدمات دامپزشکی حیات وحش در میان سازوکار دامپزشکی و محیط زیست ایجاد کنیم.

وی درباره اینکه چرا این پلنگ دستش را از دست داد، توضیح داد: فاصله از روزی که در شهرستان برای این حیوان این اتفاق رخ داد تا روزی که به تهران رسید، حداقل ۴،۵ روز بوده است و این فاصله برای درمان اورژانس بیماران زیاد بود.

فتاحیان ادامه داد: ضرورت دارد که همکاران محیط زیست در شهرهای مختلف که به سرعت بیشتری موارد این چنینی را به تهران برسانند، یا اینکه برخی از این موارد در محل درمان شوند.

به گفته وی برای رسیدن به این هدف باید مراکز را تجهیز کنیم.

این دامپزشک با تاکید بر اینکه باید فاصله میان درمان و حادثه کم شود. گفت: برای رسیدن به این هدف، باید حداقل ارجاع به تهران ایجاد شود.

وی اظهار داشت: اگر بتوانیم هر بخشی از مراکز درمانی تحت نظارت محیط زیست در استان‌ها را به حداقل‌هایی امدادی مجهز کنیم، می‌توان موارد حادثه دیده که در منطقه صب العبور هستند را به حداقل برساند.

فتاحیان به سابقه‌ای که از پلنگ بشاگردی (نازک) به مجموعه تحت مدیریتش رسیده بود، ابراز داشت: متأسفانه زمان زیادی از بروز آسیب طی شده بود. و تله آهنی با نیروی زیادی که بر روی سطوح بافتی ایجاد می‌کند باعث کاهش خون رسانی شده و چندین روز فاصله تا درمان باعث بروز مشکلات بافتی در حیوان شده بود.

این دامپزشک افزود: پس از انتقال هوایی به تهران، این حیوان پس از بررسی‌های اولیه به بخش تصویربرداری منتقل شد، ارزیابی اولیه نشان داد که خوشبختانه جز محل تله هیچ مشکلی در بدن نداشته و تله باعث شکستگی دست چپ شده است.

وی افزود: ساختار برای حفظ انگشتان نرمال نبود و امکانی برای درمان وجود نداشت.

در نهایت تصمیم گرفته شد دست از کتف جدا شود.

فتاحیان بهترین راه را برداشتن دست و خنثی کردن وزن دست قطع شده دانسته و گفت: از جراحی مجدد پرهیز شود.

وی ابراز داشت: در روند درمانی از هر چیزی مهمتر حفظ بیمار است، هر چند ممکن است برخی به صورت احساسی بگویند که ای کاش دست حیوان قطع نمی‌شد اما آنچه در نهایت به نفع بیمار است، برگشت به زندگی نرمال است و درباره این پلنگ تصمیم این گوته تصمیم گرفته شد.

وی تاکید کرد: اگر فاصله آسیب و درمان چند ساعت کمتر بود، شاید می‌شد دست را حفظ کرد.

به گفته وی حتی بدون توجه به دست نداشته همه رفتارهای پلنگ در حال حاضر نرمال است.

منتظمی در ادامه با اشاره به مسیر صعب العبور برای رسیدن به این پلنگ آسیب دیده گفت: می‌طلبد از ظرفیت سایر دستگاه‌ها برای اینگونه آسیب‌ها استفاده کرد.

وی بیان اینکه در شرایطی که امکان درمان در مراکز استان نبود، معاون محیط زیست طبیعی تصمیم به انتقال این گونه ارزشمند به تهران گرفت ادامه داد: این پلنگ با هواپیما با توجه به شرایط سخت کرونایی در اولین پرواز منتقل شد.

وی تاکید کرد که تلاش ما بر این است که به جز گونه‌های خاص و شرایط خاص گونه‌ای به تهران منتقل نشود، و این همکاری در آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان نمود داشته است.

وی ادامه داد: نیازمند پایش جدی در حوزه پلنگ و طعمه‌هایش برای آسیب شناسی وقوع این معضل هستیم و باید انرژی مان را بر روی جبران خسارت بگذاریم.